De eerste week in Bunia

Op dit moment zijn we ongeveer anderhalve week in Bunia. We kwamen aan op 9 november en inmiddels is het al 18 november. Hoogste tijd om wat te schrijven over onze eerst week. Tja, waar moet je dan beginnen. Er is zoveel nieuw en anders hier!

Laten we starten met het huis waar we de eerste 3 maanden in kunnen wonen. Het is een soort 2-onder-1 kap woning van collega’s die met verlof zijn. Naast ons woont een Canadees predikantsechtpaar dat voor de Universiteit hier in Bunia werkt. Het zijn erg aardige buren en ze helpen ons met allerlei praktische zaken. Hoe zorg je bijvoorbeeld dat je ’s avonds niet – of zo min mogelijk – in het donker komt te zitten en wat doe je met het water dat uit de kraan komt? Verder nemen ze ons mee naar verschillende winkels en markten en zo raken we langzaam maar zeker wat thuis in dit bijzondere land.

Onze collega’s hebben een aantal mensen in dienst voor het huishouden. Dat is even wennen en het voelt wat vreemd, maar je komt er al snel achter dat dingen in dit land veel langer duren dan in Nederland. Zonder de hulp van deze mensen kom je niet of nauwelijks aan je eigenlijke werk toe. Daniel helpt ons bij het huishoudelijke werk (afwas, wassen, strijken) en Lonu is de kok die iedere middag een heerlijke maaltijd voor ons maakt. In de tuin is overdag een tuinman aan het werk en ’s nacht komt er een bewaker om op het huis te passen. Om het huis staat een muur met prikkeldraad en de poort gaat op slot. Na 18.00 uur moet je hier niet meer de straat op gaan, dus ’s avonds zijn we altijd binnen.

De werkdag op het Wycliffe kantoor begint om 8.00 en duurt tot 17.00. Congolezen lijken echte ochtendmensen te zijn, iedereen staat rond 6 uur op. In deze eerste week zijn we bezig met het oriëntatieprogramma en daarnaast wordt Gerben ingewerkt door een collega uit Nairobi waarmee hij veel samen zal gaan werken. Gerda heeft deze week instructies gehad van de buurvrouw over hoe je op een veilige manier voedsel bereidt en hoe je zorgt voor hygiënische omstandigheden in de keuken. De buurvrouw is verpleegster en heeft ook een aantal medische dingen besproken, bijvoorbeeld welke medicijnen je wel en niet in huis moet hebben en welke medicatie je veilig kunt kopen in Bunia. Ook zijn we bezig geweest met het inkopen van wat spullen en het regelen van simkaarten voor onze Congolese telefoons.

Op het Wycliffe kantoor zijn we momenteel met 3 buitenlanders en zo’n 10 Congelezen. De afgelopen dagen was er een bijeenkomst van een groep vertalers uit het Ngiti gebied en daarmee was het kantoor aardig gevuld ;-). Al met al doen we veel indrukken op en we vallen s’ avonds allebei als een blok in slaap.

De elektriciteitsvoorziening in Congo is echt een verhaal apart. Er is een bedrijf dat stroom levert. Alleen werkt het vaker niet dan wel en als het werkt, mag je zelf uitvinden op welke van de 3 binnenkomende draden op dat moment voldoende spanning staat om je huis van energie te voorzien. Als er geen stroom geleverd wordt, gaan we verder op een accu. De hele installatie is een wirwar van draden en stekkers,  maar inmiddels kunnen we ons er aardig mee redden. Is de accu leeg, dan is er naast ons huis nog een generator, die we samen met de buren bedienen en ons kan voorzien van elektriciteit. We waren al geadviseerd om kaarsen en zaklampen mee te nemen, die komen ons regelmatig heel goed van pas.

We hebben een goede eerste week gehad. We voelen ons allebei gezond en zijn hartelijk ontvangen door onze collega’s hier. Het is soms lastig om de twee ‘werelden’  bij elkaar te krijgen, Nederland en alles wat zo goed is geregeld, en Congo, waar alles zo anders is. En heel vaak denken we: konden er maar wat mensen even om het hoekje kijken, omdat het zo moeilijk uit te leggen is, hoe hier alles reilt en zeilt. In de komende tijd gaan we ons best doen om jullie een inkijkje te geven in het dagelijks leven in Bunia!